Od Nikoyaki - Wyłoniłam się z jeziora

Wyłoniłam się z wody. To nie była zwykła woda. Czułam jakby dawała mi siłę… Nagle zauważyłam, że to JA nią kieruję… Po chwili opanowałam wodę i stwierdziłam, że to mój żywioł. Było mi bardzo wesoło. Niespodziewanie woda rozstąpiła się i ujrzałam napis NIKOYAKA. Bardzo mi się spodobał i pomyślałam, że tak właśnie będę miała na imię.

  Zobaczyłam, że ktoś do mnie płynie. Niewielki, błękitny stwór.

- Jak masz na imię? – zapytałam

- To ty musisz mi wymyślić imię, bo jestem twoim zwierzątkiem na caaaałe życie – zaszczebiotał zwierzaczek – Jesteś jedną z tych, którzy od razu po urodzeniu mają swojego towarzysza!

- Właściwie kim lub czym jesteś? – spytałam – Bo najwyraźniej nie wilkiem.

- Jestem delfinem – odpowiedziała delfini ca – I musisz mi nadać imię!

- Ok. Wiec będziesz Amai, bo jesteś taka słodka!

- Juhu – ucieszyła się mała  - A wiesz, że to jezioro jest magiczne i nazywa się Jezioro Tysiąca Marzeń?

- Teraz już tak – odpowiedziałam – A teraz pójdę pozwiedzać trochę teren, pa.

- Pa, będę czekać!

Szłam przez kolorowy las. Wszędzie było pełno malin i kolorowych liści… nagle coś przebiegło koło mnie. Był to nieznajomy wilk. Zatrzymał się i dziwnie na mnie spojrzał. Podszedł do mnie.

- Jak się nazywasz? – spytał

- Yyyy… Nikoyaka – odpowiedziałam

- Jesteś nowa? – znów spytał

- Taak, a skąd wiesz?

- Mieszkam tu długo i znałem lub znam każdego wilka. To ja ci przysłałem Amai. Można powiedzieć, że widzę przyszłość i jestem twoim przewodnikiem. Nikt, oprócz ciebie, mnie nie widzi. Jestem duchem. Nazywam się, nazwałem się Kyomu.

- Aha. Możesz do mnie mówić Nika. Cieszę się, że kogoś poznałam, gdy wyłoniłam się z…

- Tak, tak wiem. Z wody. Niczym się nie przejmuj. W najbliższym czasie poznasz Alphę i Bethę watahy na, której terenie jesteś. A teraz wróć do Amai.

- Dobrze panie Kyomu.

Wróciłam do Amai. Wskoczyłam do niej, do wody i zaczęłam pływać. Nagle kogoś zobaczyłam…

(Mixi? Dokończysz?)