Ainelysnart: Od Doctora do Sinomone

22 maja 2014

Od Doctora do Sinomone

Zachowanie wadery było bardziej niż dziwne, ale widywałem dziwniejsze rzeczy, więc tylko zapytałem z zaciekawieniem:
- A na czym mi zależy? - zapytałem z uśmiechem - Hmm... pomyślmy... na bananach... naaaa moim życiuuu... naaa Ziemi i na... w sumie to na niczym więcej. Aktualnie nie mam ochoty na banany. A ty? Może znajdziesz jakiegoś jeśli pójdziemy w lewo? A może zatroszczymy się o inną rzecz, na której mi zależy i pójdziemy w prawo? Myślę, że im szybciej powstrzymamy Mistrza, tym szybciej będziemy mogli zjeść banany!
Wadera pokręciła z rezygnacją głową.
- Czy ty na prawdę nie masz zamiaru się odczepić? - zapytała
- Nie - uśmiechnąłem się promiennie - Allons-y!
I ruszyłem dalej w las. Teraz nawet ja wyczuwałem obecność jonów charakterystycznych dla Toclafane. No i oczywiście zwiększony poziom energii związany z używaniem przez Mistrza TARDIS.
(Sinomone? To dobrze, bo już myślałam, że mnie nie lubisz :'()

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.