Ainelysnart: Od Mixi do Akumy

29 września 2014

Od Mixi do Akumy

- Tak... Jasne... Pewnie masz rację... - zgodziłam się z Dowódcą Zabójców.

Wtedy do jaskini wpadł jakiś wilk, którego znałam tylko z widzenia. Okropnie dyszał, widać było, że ma jakieś ważne wieści. Spojrzałam na niego z wyraźnym zainteresowaniem.
- Co się stało? - zapytałam.
- Zinder, Iverno i Mortimer... Odeszli... - wydyszał z trudem.
- Coś jeszcze? - zapytałam beznamiętnym głosem, choć z trudem powstrzymywałam łzy.
- Tak... Seldy i Jack... Prawdopodobnie nie żyją...
- Dziękuję, możesz odejść - powiedziałam tonem nie znoszącym sprzeciwu. Kiedy wilk zniknął mi z oczu, nie zważając na obecność Akumy zaczęłam płakać.
(Akuma? Jak cię wkopałam =D)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.