Ainelysnart: Od Argony do Erny

22 grudnia 2013

Od Argony do Erny

Natei jakby otrząsnęła się z nieprzyjemnych myśli.
czytaj więcej>>
- Argono? Co ci jest? - zapytała z niepokojem Erna
Spróbowała położyć swoją łapę na moim ramieniu, ale ją odtrąciłam. Przez całe moje ciało przeleciała iskra. Podniosłam głowę. W moim jedynym oku zapłonął na czerwono pentagram. mieniłam się. W połowie stałam się czarna jak noc, masywna o trzech czerwonych oczach. Z drugiej strony zalśniło poplamione czerwoną krwią białe futro. W oczach miałam obłęd. Zawyłam. Jedyne czego w tym momencie pragnęłam to... zabić! Zabić Natei, która odwróciła się do mnie plecami, zdradziła mnie! Zabić... zabić Erne, waderę stojącą tuż obok, w której oczach gości strach... Zabić wszystkich! Całą watahę! Wszystkie wilki na świecie! Zabić Jego! Mordercę moich rodziców! Rzuciłam się do przodu, na Natei...
(Erna? Powstrzymasz mnie, czy mam ją rozszarpać?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.