Ainelysnart: Kajana

21 czerwca 2015

Kajana

Kontakt: qamena
Imię: Kajana
Zdrobnienie: dla przyjaciół Kaja
Płeć: Wedera
Wiek: 2 lata
Żywioł: Natura
Patron: Gaja
Cechy charakteru: Kajana jest sympatyczną wilczycą, którą czasem ponoszą emocje, łatwo daje się nabrać. Jej wrogowie często to wykorzystują . Kaja zawsze pomagała swoim rodzicom i rodzeństwu, robiła wszystko, aby w stadzie żyło się tylko lepiej. Jej optymistyczne nastawienie do świata pomogło jej w zaprzyjaźnieniu się z innymi zwierzętami, z którymi inne wilki nie miały by nawet szans. Kajana bardzo by chciała się zmienić na gorsze, aby mogła wyruszać na różnorodne walki, ponieważ do tych czasu nie pozwalano jej.
Cechy charakterystyczne: Zwiewna, długa grzywa i pasemka na ogonie.
Stanowisko: Omega
Historia: Kajana mieszkała pod strumykiem, blisko ścieżki prowadzącej do tęczy, każdy mógł by sobie tylko pomarzyć jednak ona miała to na co dzień. Dzięki jej okolicą wychowała się na miłą wilczycę. Często odwiedzała swoją babcię, która mieszkała po drugiej stronie rzeki. Pewnego razu postanowiła ćwiczyć walkę, gdyż zabroniono jej to, ponieważ posiadała ona tytuł księżniczki mówiąc po wilczemu była za łagodna.
Motto: "Gdy się urodziłam szatan powiedział ,,O kur** mam konkurencje''.
Moce:

Władza nad żywiołem Natury
Rozmowa ze zwierzętami i roślinami
Telepatia
Niewidzialność.

Umiejętności: Kajana potrafi bardzo ładnie śpiewać, a także malować martwą naturę, dzięki czemu nazwano ją "Kaja mistrzyni obrazów''
Partner: Nie ma
Zauroczona w: Nie ma
Rodzina: W innej watasze
Data urodzenia: 9 marca
Przedmioty: Sztylet... Który dostała od magika, gdy zaczęła się interesować czarną magią.
Talizman: "Linda'' - Jest to talizman, dzięki któremu może o pełni księżyca porozmawiać z babcią, którą kocha nad życie.
Nora: nora
Głos: Indila - S.O.S
Ciekawostki:

Kaja bardzo lubi słuchać szumu morza i zawsze wtedy śpiewa piosenkę, z nadzieją, że spotka syrenę, tak jak jej babcia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.