Ainelysnart: Od Elizabeth cd. Somniatisa

18 czerwca 2015

Od Elizabeth cd. Somniatisa

- Hm... Em... Noo... Dobra zostań o sobie odpocznij. - powiedziałam uśmiechając się. Basior usiadł w rogu, patrząc na nas co chwila.

- A więc... należysz... do tej watahy?

- Chodzi ci o watahę Krwawej Nocy, panienko? Tak, należę do niej, a co?

- Wiedziałam, że to ta! - uśmiechając i ciesząc jak małe dziecko. - Szukałam jej przez dłuuugi czas, do tego potrzebuję pomocy... - dotknęłam odruchowo, swojego brzucha, jutro ma się narodzić... moje pierwsze dziecko... radość mi w tym nie bardzo dopisywała, ale co tam.

- Muszę spotkać się z Alfą... i to szybko.

(Valenty? Somniatis?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.