Od Seldy - Cd. Iverno

-Nikt mi nie sprawia problemów bo po 1.Nie mam wrogów. a po 2.Nie mieliby ze mną szans... a jak chodzi o watahę, to bardzo mi się tu podoba...
-A jak tam z twoimi sprawami towarzyskimi? - odparł nie wiedząc co powiedzieć.
-No... nie za dobrze - powiedziałam smutno.
-Nie masz przyjaciół? - powiedział jeszcze bardziej psując mój chumor...
-Nie... - odpowiedziałam a Inverno zatrzymał się i popatrzał na mnie z miną: "I co zrobiłeś Inverno?". Ja też na niego zerknęłam a on widząc że na niego patrze lekko się uśmiechnął żeby poprawić mi chumor... też sie lekko uśmiechnęłam patrząc na niego ze smutną miną...
-Już jesteśmy - powiedział pokazując mi miejsce - Którędy teraz? - powiedział, rozglądnoł się po okolicy i znów spojrzał na mnie...
-Hmmm - podniosłam głowę i troche pomyślałam patrząc od ścieżki do ścieżki...- Tędy! - wskazałam łapą małą wydeptaną dróżkę prowadzącą przez gaj.
Szedliśmy gdzieś z godzinę i wkońcu dotarliśmy do mojej nory.
-Już jesteśmy - powiedziałam
-Łał jak tu ładnie i spokojnie i tak cicho...- powiedział patrząc w korony drzew. - A to musi być twoja nora - pokazał pyskiem dziurę koło dużego starego dębu...
-Tak tam mieszkam - odpowiedziałam i weszłam.
W norze nie było ciemno bo na korzeniu wystającym ze ściany była powieszona lampa z świetlikami w środku, dzięki temu można zobaczyć całą norę...
-Jak widzę jeszcze nie umeblowałaś wnętrza, tutaj tylko jest dywan ze skóry niedziwiedzia i duża dziura w kamiennej ścianie w kształcie pół okręgu w której było widać gniazno... o i zauważyłem też drwi, do czego prowadzą?
-One prowadzą do magazynku... w nim przechowuje moje znaleziska.
-Czyli jesteś kolekcjonerką? Tak? - zapytał się trochę zainteresowany drzwiami.
-No... można tak powiedzieć. - odpowiedziałam z uśmiechem - Inverno...
-Tak? - odpowiedział patrząc na mnie z miną: "Ojejku! CO teraz powie?!"
-Przyznam, że ja ciebie lubię...- powiedziałam z rumianymi polikami - i... czy pomożesz mi umeblować norę?

(Inverno co odpowiesz? I jak zareagujesz?)