Ainelysnart: Od Vane`a

23 lipca 2014

Od Vane`a

Szedłem już kilka dni w poszukiwaniu jakiejś wody. Kiedy zauważyłem jakieś jezioro bez wahania do niego podbiegłem. Piłem łapczywie nie zwracając na nic uwagi.
- Ej! Ty tam! - usłyszałem głos za plecami. Postanowiłem go zignorować.
- Mówię do ciebie - osoba, która mówiła była wyraźnie zirytowana.
- Coś się stało? - zapytałem nie odwracając się.
- Owszem, stało się - wycedził ten ktoś przez zęby. - Nie należysz do watahy, a przebywasz tutaj.
- Do watahy? - zapytałem z większym zainteresowaniem. - Jakiej watahy?
- Watahy Krwawej Nocy... - westchnął mój rozmówca.
- Mogę dołączyć? - spytałem odwracając się.

(Ktoś?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.