Ainelysnart: Od Akumy do Shailene

18 kwietnia 2014

Od Akumy do Shailene

Odleciałem kilka kroków w tył. Królik zamienił się w smoka i połyskując błękitnymi łuskami. Pochyliłem łeb nisko nad ziemię i spojrzałem w oczy dziwnej bestii. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziałem i nie bardzo wiedziałem czy powinienem z tym walczyć jak ze smokiem, czy jak z królikiem wybuchającym tęczą... Nieważne. Wokół mnie zawirowało coś przypinające czarną ciecz, a w rzeczywistości były to lęki wilków. Moje oczy zapłonęły na różowo-czerwono:

Skoczyłem w kierunku królika, jednocześnie z mojej głowy wyrosła para długich rogów, a kły wydłużyły się. Teraz byłem prawdziwym sobą. Z łatwością rozpłatałem smoka na pół. To nie był dla mnie żaden przeciwnik i zacząłem zbliżać się do Shai.

- Teraz widzisz z kim zadarłaś, wadero? - syknąłem głucho wpatrując się w Shailene - Jam jest Akuma Lucyfer. Akuma to nie imię, to w języku demonów "demon".

Za moimi plecami z ziemi powstawał smok. Teraz wiedziałem, że jest nieśmiertelny. Jak ja.

(Shai?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.