"Lord, I'm five hundred miles...

...away from home."

Imię i Nazwisko: Erna Earhart

Pseudonim: Erniak

Orientacja: Heteroseksualna ⚤

Wiek: 25 lat

Żywioł: Ziemia i Spokój

Płeć: Kobieta ♀

Zdjęcia postaci: jako wilk i jako człowiek

Cechy charakteru: Erna znacząco się zmieniła, odkąd wataha została zniszczona. Jej zachowanie jest bardziej stonowane, ona spokojniejsza. Podchodzi do wielu rzeczy z dystansem. Jest patriotką i oczywiście chciałaby przywrócić WKN do życia, ale niewiele robi w tę stronę. Może czeka na odpowiedni moment?
Erna próbuje jakoś odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Nie do końca jej to wychodzi. Często przesiaduje samotnie na plaży i wsłuchuje się w szum fal. Czasami wymyśli jakiś wierszyk, ale jego poziom artystyczny jest zazwyczaj znikomy.
Pomijając całą melancholijną część Erny, to fajna z niej osoba. Miła, przyjacielska, jak ma odpowiedni nastrój to i towarzyska. Czasami jednak miewa humorki i potrafi bez przyczyny dać w twarz. Trudno powiedzieć, kiedy to nastąpi. Trudno też przewidzieć, kiedy zamiast śmiać się z twoich żartów i chwalić dzisiejszy wygląd, zacznie być małym chamem. Erna jest swoistą pułapką i nigdy nie wiesz na którą jej część trafisz.
Aparycja: W swojej zwierzęcej postaci, jak i tej ludzkiej, jest drobna i wygląda na raczej kruchą. Mimo to wciąż próbuje udowodnić, że nie jest tym, na kogo wygląda. Jako wilk ma szaro-czarne futro, oraz niebieskie oczy. Charakteryzuje się bujną grzywą, krótkim ogonem i długimi łapami. Na grzbiecie ma trzy czarne pręgi. Natomiast jako człowiek ma jasną cerę, czarna włosy sięgające za ramiona i grzywkę. Jej twarz ma kształt zbliżony do owalu, posiada dość wypukłe policzki, duże ciemne oczy i mały, zadarty nos. Ubiera się zazwyczaj w luźne bluzki, bluzy z kapturem, obcisłe jeansy i trampki.
Praca: Pracuje na okrętach, pomaga przy połowie ryb, w przerwach między rejsami jest kelnerką w przyportowej tawernie.
Stanowisko: Naczelny medyk, łączniczka
Historia: "I co tu robisz?" dudniało w jej głowie. Z cichym przekleństwem na ustach, przewróciła się na drugi bok. Leżała bezczynnie przez dobre 15 minut. Szum w jej czaszce powoli ustawał.
- Tak chcesz spędzić resztę życia? - zapytał szaman watahy - Jeśli chcesz posiąść wiedzę na temat alchemii, uleczania i magii, nie możesz tracić połowy dnia na spanie.
- Bo akurat to jest takie łatwe!
- Owszem, to jest łatwe. Wstawaj, znowu chcesz latać po zioła?
Erna posłusznie stanęła na nogach. Rozejrzała się po pomieszczeniu. Wyraźnie coś się zmieniło. Jaskinia dalej ochładzana była przez gołą ziemię. Na kamiennej ścianie wisiały półki z przeróżnymi eliksirami, ziołami, aż trudno było się odpędzić od tej magicznej aury. Spojrzała na szamana. Jego futro... coś w nim było innego. Na grzbiecie miał czarną plamę. Zanim wilczyca zdążyła wypowiedzieć słowo, wilk poprosił ją o uzbieranie ziół. Mimo licznych protestów Erna wreszcie dała się namówić, nie miała wyboru. Prawie od urodzenia szaman watahy jest jej opiekunem. Rzekomo jej rodzice stanęli kiedyś przed wyborem: ziemia czy lepszy świat. Co wybrali? Łatwo się domyślić, jeżeli nie ma ich przy młodej waderze. Erna twierdzi jednak, że to tylko bajka wymyślona przed jej dziadka, babcię, ciocię czy kogo tam jeszcze.
Jej zbieranie ziół opiewały leśne ptaki, a ona niczym nimfa skakała od kwiatka do kwiatka, zrywając je przy tym. Jej myśli o tajemniczej plamie na futrze swojego drugiego ojca zniknęły.
Kiedy wieczorem wróciła do jaskini, szaman już spał. Plama na jego grzbiecie powiększyła się.
Kilka dni później stary wilk podszedł do Erny i z bladym uśmiechem powiedział jej o klątwie, która na nim ciąży. Wyjawił, że co miesiąc zabija wilka. Erna odsunęła się od niego gwałtownie. Oczy szamana rozbłysły na czerwono, zamiast śliny z pyska pociekła krew.
Wilczyca zerwała się do ucieczki.
- Złapię cię - przez ciało szamana odezwał się głos demona.
Erna uciekała ile mogła. Kiedy wbiegła do lasu, z ogromnym trudem omijała gałęzie i pnie drzew. Była noc. Jakiś wilk wyskoczył przed nią, po czym odsunął się szybko. Niefortunnie za nim stało drzew. Ernie urwał się film. Obudziła się w Watasze Krwawej Nocy. Żyła, i to było najważniejsze.
Moce:

• Władza nad naturą
• "Strzelanie" lianami z łap
• Leczenie ran
• Robienie wyrw w ziemi

Umiejętności i Zainteresowania: Erna jest myślicielką. Lubi pisać wiersze, choć nie za bardzo jej to wychodzi. Uwielbia słuchać szant, czasem podśpiewuje je sobie pod nosem, jednak głos ma przeciętny. Lubi pomagać ludziom, czuje, że właśnie do tego została stworzona. Dlatego też obejmuje stanowisko medyka. Czasami zajmuje się robótkami ręcznymi, zrobiła na drutach już dwa szaliki. Niekoniecznie udane, ale to zawsze coś.
Partner: Szuka. Zauroczona w Bezimiennm?
Rodzina: Rodzice ją zostawili, jest jedynaczką
Przedmioty: laska szamana, herb
Talizman: Kawałek sznurka noszony w formie bransoletki na lewej ręce. Ma raczej wartość sentymentalną, ale nosi go głównie przez to, że nie jest w stanie go zdjąć.
Miejsce zamieszkania: Port Sitna, Arena 5
Ciekawostki:

• Nie lubi sprzątać, jest straszną bałaganiarą.
• Uwielbia słuchać muzyki.
• Nienawidzi być głodna. 
• Lubi spać.

Towarzysz: -
Kontakt: Lithia