Ainelysnart: Od Zorrie do Akumy

23 kwietnia 2014

Od Zorrie do Akumy

-Spokojnie, spokojnie...- mruknęłam do basiora. On na szczęście tego nie słyszał. -Jestem Zorrie. Jeżeli nie wiesz, co zrobić z np. nogami tego bażanta, to ja bym mogła go wziąć...- powiedziałam ulegle i nieśmiało. -I proszę, nie zjedz mnie.
-Mhmmmmm- mruknął wilk ze złością, ale rzucił w moją stronę nogami bażanta.
Kiedy zabrałam się do obgryzania nóżek, rzekłam:
-Jestem Zorrie. Mogę dołączyć do watahy?
-Pójdziemy do Alphy...
Wyszliśmy z jaskini.
(Akuma?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.