Ainelysnart: Od Akumy do Veeli

12 grudnia 2014

Od Akumy do Veeli

- Jestem Akuma - powiedziałem spoglądając to na lśniącą, niebieską waderę, to na stojącą opodal Shai - Masz do mnie jakąś sprawę?
Wadera zaczęła wyglądać na zakłopotaną. Zupełnie nie rozumiem o co jej chodziło. Jeśli potrzebowała pomocy powinna to jasno powiedzieć, a nie robić podchody. Chyba, że to Shailene ją podpuszcza. Spojrzałem w kierunku ciemniejszej wadery i odchrząknąłem.
- Co to za jedna? - zapytałem - Wygląda jakby zapomniała po co tu jest, Shai.
- Ja chciałam tylko się przywitać - stwierdziła - Shai powiedziała, że pozna mnie z kilkoma wilkami...
- Rozumiem. - skinąłem głową i ponownie spojrzałem na irytująco piękną waderę - I pomyślałaś, że jestem dobrą osobą do przedstawienia przybyszom Shai? Naprawdę? Pamiętasz jak się skończyło nasze pierwsze spotkanie?
- To było dawno i nieprawda - stwierdziła wadera podchodząc - Zresztą od tamtego czasu zmieniłeś się. To znaczy jesteś jeszcze większym idiotą.
- Dzięki za komplement - uśmiechnąłem się przelotnie, ale zaraz na mój pysk powrócił poważny wyraz - To co?
(Veela? Shailene?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.