Ainelysnart: Od Vincenta do Assumi

14 listopada 2014

Od Vincenta do Assumi

Poczułem, że ktoś gwałtownie mną potrząsa. Otworzyłem oczy i zobaczyłem pysk Assumi.
- Czy zawsze kiedy się budzę muszę widzieć ciebie? - ziewnąłem.
- Hm... Trzeba było znaleźć sobie jaskinię i nie zmuszać mnie do przenocowania cię... - mruknęła w odpowiedzi. - A skoro tak nie lubisz mnie widywać to idź sobie upoluj śniadanie, a ja sama zjem to co przygotowałam.
- To co przygotowałam? Czyli coś zrobiłaś? - czułem, że mój żołądek domaga się jedzenia.
- No tak... Ale zjem to sama!
- Assumi - zrobiłem wielkie oczy. - Podzielisz się ze mną?
- No dobrze...
- Dziękuję - uśmiechnąłem się szeroko.
(Assumi?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.