Ainelysnart: Od Shontay'i do Akiko

16 listopada 2014

Od Shontay'i do Akiko

- Shontaya - spojrzałam na waderę.
- Wychudzona jesteś - westchnęłam. Właściwie co mnie to obchodzi, to jej sprawa. Bez słowa wyszłam z jaskini po wodę. Droga nad jezioro nie była długa lecz przedłużałam ją jak tylko mogłam. Dzień nie był upalny wiec szło się przyjemnie. Nabrałam wody i pobiegłam do jaskini uważając żeby nic się nie wylało. Po drodze zauważyłam pięknego królika.
- Będziesz pysznie smakował - zaśmiałam się morderczo i rzuciłam na królika.
- Wróciłam - westchnęłam i spojrzałam na waderę. Była zamyślona. Rzuciłam martwego już królika na podłogę o usiałam kolo wadery.
- Coś się stało jak mnie nie było? - spytałam
(Akiko?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.