Ainelysnart: Od Akumy do Narcyzy

29 maja 2014

Od Akumy do Narcyzy

Nie oglądałem się za siebie, choć słyszałem cichy jęk Narcyzy i jej dyszenie. Coś mogło jej się stać. Nieważne. Gra wciąż trwałą. Nie miałem odwagi powiedzieć jej, że stawką są również nasze życia. Mogłaby to źle zrozumieć. Przyśpieszyłem nieco, odległość od celu zmniejszyła się. Wiedziałem, że gnamy Shanga w kierunku wulkanu Hefajstosa i że stamtąd nie będzie miał drogi powrotu.
- Szary Kwiecie! - krzyknąłem do Narcyzy - Biegnij najkrótszą drogą do wulkanu i czekaj tam na nas!
- Oczywiście! - Narcyza odparła i odbiła w lewo
Ja pędziłem dalej tą samą drogą, coraz szybciej. Już kwadrans później ujrzałem zarys masywnej góry. Ale Shang nie był taki głupi. Wiedział co planuję i umyślnie skręcił w prawo. Musiałem przywołać Cienie, by zagrodziły mu drogę. Widziałem już biegnącą ku nam Narcyzę. Miała prowizorycznie obwiązaną łapę. Musiała się zranić.
(Narcyza?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.