Ainelysnart: Od Zorrie do Mordimera

7 czerwca 2014

Od Zorrie do Mordimera

- Ja... Skoczyłam. Z powodu, którego dzieci nie zrozumieją.
Wstałam, ale natychmiast się przewróciłam. Nie miałam prawej przedniej łapy poniżej łokcia. Po co żyć ze złamanym sercem i bez nogi? Chcąc, nie chcąc, Mordimer zaniósł mnie do medyka, który amputował mi łapę. Wpadłam w depresję. Już nigdy nie będę mogła polować, biegać, pływać. W wilczej społeczności jestem teraz zupełnie nie potrzebna. Dodatkowo, miałam złamane skrzydło, więc nie mogę latać. Obudziłam się z narkozy w jaskini Iverna.
<Iverno? Tak, TEN IVERNO, nie szczeniak =P)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.