Ainelysnart: Od Erny do Jeffa

4 sierpnia 2014

Od Erny do Jeffa

- Tak... - Wyszeptałam z wielkim trudem. - Ale problem w tym, że ja nie wiem czego pragnę.
- Za późno! - Wycedził basior.
Letni upał powoli zamieniał się w duchotę, niebo przysłoniło kilka chmur. Zapowiadała się burza.
- Chodźmy już, takie bezczynne stanie to strata czasu. - Ruszył w stronę jednej z leśnych ścieżek.
- Wiesz - Zrównałam z nim krok. - miałam koleżankę, która uważała, że jedzenie i spanie to ogromna strata czasu.
- I co z tego? - Warknął na mnie.
- Nic. Taka... anegdotka dla rozluźnienia atmosfery.

(Jeff?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.