Ainelysnart: Od Assumi do Vincenta

11 listopada 2014

Od Assumi do Vincenta

-Nie wiem, ale na pewno nie będziesz spał jak wiewióra. Tę noc możesz przespać u mnie.
Zaczął padać ulewny deszcz.
-Tym bardziej teraz. -Zaśmiałam się lekko. -Jutro za to możesz sobie wrócić do gryzoniowego trybu życia.
Szłam już powoli w stronę jaskiń. Po paru minutach byliśmy w Lesie Eteru. Wypowiedziałam zaklęcie na chwilowe lepsze widzenie w ciemności, bo prawie co krok uderzałam się w głowe o drzewa. Musiało to wyglądać bardzo śmiesznie.
(Vincent?)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.