Ainelysnart: Od Shontay do Vane

8 listopada 2014

Od Shontay do Vane

Uśmiechnęłam się szyderczo. Dawno z nikim nie walczyłam. Cudownie było by poczuć znowu smak krwi. Już chciałam zaatakować, gdy poczułam w sobie rozdzielający pazur i ból.
- Nie ładnie tak z zaskoczenia - uśmiechnęłam się szyderczo i spojrzałam na zakrwawioną łapę. Chciałam iść na przód jednak łapą mi na to nie pozwala. Wyrwałam ją sobie. Poczułam na sobie spojrzenie basiora.
- No co nie będzie mi już potrzeba - zaśmiałam się krwawym uśmiechem i ruszyłam na basiora.
( Vane? )

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Aktualności

Mamy rok 2034.

Cisza i bezruch, jakie panowały od kilku miesięcy zostały gwałtownie przerwane przez huk rozpadającej się wieży. Zginęły tysiące ludzi, wielu ciał nigdy nie odnaleziono pod gruzami. W tym ciała Władysława Leniniewskiego, który od utraty stanowiska premiera pracował w jednym z działów administracji. Nikt nie miał wątpliwości, że nie był to wypadek. O całe zajście zostały posądzone wilki, a nastawienie społeczeństwa względem tej rasy gwałtownie się zaostrzyło. Dotąd postrzegano je jako przygłupie potwory, niemal miejską legendę, która zagryza w nocy zbłąkanych podróżnych. Po tym incydencie awansowali do miana terrorystów, a wielu ludzi, którzy dotąd ich wspomagało lub przymykało oczy na ich obecność stało się zaciekłymi wrogami i wojownikami o likwidację niebezpiecznego szkodnika. Po raz pierwszy na światło dnia wypłynęła nazwa "wataha" i gwałtownie zyskała popularność, jako określenie niebezpiecznej grupy kryminalistów. Przez kraj przetoczyła się fala manifestacji, o olbrzymim bogactwie wyrazu artystycznego, żądających od rządu pozbycia się wilków, a od wilków - opuszczenia wyspy, która przecież od zawsze była ich domem. Większość z nich została zorganizowana przez specjalistów w tej dziedzinie - feldgrau i robiła na prawdę duże wrażenie.