Team 2 - Tempestas

Oderwałam wzrok od tafli jeziora. Doctor zaciągnął mnie za łapę z zaciętym wyrazem twarzy. Uśmiechnął się widząc, że powrócił mi rozum. 

-  No w końcu. Myślałam, że wiecznie będziesz patrzeć się na siebie z samozachwytem.

Spłonęłam rumieńcem.

- Wybacz. 

- Nic się nie stało. - odpowiedział. - Pozostaje tylko kwestia jak wyciągnąć ten kamień…

- No dalej. Wymyśl coś nasz genialny kapitanie - powiedziała wadera z krzywym uśmiechem.

Doctor zamyślił się.

- Masz ktoś może moc wody?

Przejechałam wzrokiem po mojej grupie. Nikt nic nie mówił.

Głęboki oddech.

- Ja.

Basior uśmiechnął się. 

- To genialnie. Właśnie tego nam trzeba. 

- Hm?

- Mój plan jest prosty. Podniesiesz wodę mocą, a my wyciągniemy kamień.

- Prawie proste. Jest tylko jeden problem. Jak tylko popatrzę w wodę stanę się niewolnicą swojego odbicia i zapomnę o misji.

- No tak. To pewien kłopot. - zamyślił się. - Wiem! Podniesiesz wodę nie patrząc na nią!

Zdrętwiałam.

- Jeszcze raz?

- Nie patrz na wodę.

Trzy głębokie oddechy.

- Ok. - powiedziałam.

W środku nie byłam taka pewna czy to wypali.

Podeszłam do wody.

I...

...

Doctor po raz kolejny wymierzył mi policzek.

- Tempess! Wstawaj rzesz!

Zamknęłam oczy. Kapitan skapnął się, że już nie dążę do zobaczenia “swojej pięknej twarzyczki”.

- Wiedziałam, że się nie uda. - powiedziałam.

- Ja też. - odpowiedział mi rudy basior.

Łzy napłynęły mi do oczu.

- Bo ty się nawet nie starasz.

- Staram się… - odpowiedziałam bez przekonania.

- Więc postaraj się bardziej. 

Zamilkł na chwilę.

- Liczę na Ciebie. Oni też. - wskazał na basiora i waderę gadających po drugiej stronie jeziorka.

Cztery głębokie oddechy.

I. 

Kamień leży na dnie suchego jeziora. Doctor po niego idzie. 

Przed Veyonem znikąd pojawia się tafla wody. Zaczyna mówić coś o swojej twarzy.

- Nie! - wrzeszczę.

To nie moja moc. To jakaś inna moc wody. 

Śmiech dobiegł z lasu. A tam stała nimfa. Ona sobie po prostu z nami igra!

- Przestań! 

Zero reakcji.

- Przestań. - tym razem to Veynom, którego obudził Doctor.

Śmiech ustał.

- Proszę. - szepnęłam.

Nimfa to usłyszała.
- Proszę, proszę, proszę, proszę.
Czyżby i ona miała prawdziwe uczucia? Jak dotąd w to wątpiłam.
Ale. Właśnie teraz podchodzi do dwóch basiorów i bierze kolorowy kamień, mówiąc “Proszę”.
- Więc pomożesz nam? - zapytałam.
-Tak? - zapytała czerwona wadera dając szansę na odpowiedź.
- Czy nie? - dołączył się Doctor.
Pokazała nam tylko byśmy poszli za nią.

(Team 2?)